چرااشک وجه مشترک آسمون ابری دل آدم ها وآسمون ابری دل زمینه ؟

تاحالا به این دقت کرده بودی ما آدم ها چقدربابعضی دیگه ازخلایق طبیعی وماورائی خداوند وجه مشترک داریم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.......

تووقتی دلتنگی ،ابرهای دلت می بارن تاکم کم سبک می شی.

آسمون هم همین طوره دقیقا مثل تو.

تازه بااین تفاوت که تو باچشم های کوچیکت مگه چقدرتوان دیدن ناملایمات روداری .واینقدرکم ظرفیت هستی که تاب وتوانت راازکف می دهی .

اما آسمون ظرفش بزرگه ،به بزرگی همه ی آب های زمین که خودشون ازدل آسمون جوشیده اند.(گرفتی منظورم رو)

اگه به بزرگی آسمون شک داری یه نگاه ،فقط یه نگاه !!!بیندازبه اسبابی که نان شبت رو به دست پرتوان تو درسفره می گذاره .بله .......کاملا درست حدس زدی

ابروبادومه وخورشید وفلک .

همه ازدل آسمان برآمده اند .حالامتوجه شدی که چرا می گم آسمون هفت پرده ی عشق وعشقبازی لیلی ومجنون ها  پرعظمته.

داشتم می گفتم گاهی وقتا آدما دلگیرن؟ شاید ازاطرافیانشون ،نه اصلا شایدازخودشون!

خیلی دلم می خواد بدونم می شه که بشه آسمون هم ازدست خودش به تنگ بیاد.

شاید آره ، شایدم نه ..........!!!!

نه .......!ازاین جهت که این خلقت خدا احسن الخالقینه وبه نظرمن مخزن الاسرار آفرینشه.(البته به استثنای انسان )

این سرای پرسروگنبد نیلگون که سایه ی سر وسقف حیات ماست جشنواره ای ازخیروبرکت ،رحمت ومنفعت وشاید کلکسیونی ازعجایب خلقته .

آره ....!چه اتفاقی ممکنه بیفته که آسمون هم دلش برای خودش تنگ بشه ؟

راستش روبخواهید،من دوتا دلیل برای این حرفم دارم

یکی اینکه چون هیچ آئینه ای درقاب اقیانوس ودریا نیست تا تبلوری ازانعکاس صورت آسمون باشه وآسمون هم تاحالا خودش روباتمام حسن هاش یک جا ودریک قاب قوسین ندیده گاهی یادش می ره که کی بوده وکی هست وتوی چرخ فلک و عالم امکان  ودراین دنیای زمینی چه نقش حیرت انگیزی داره .

اما دومین دلیلم  ............................

اشرف مخلوقات، انسان، به حقیقت اعجاب انگیزترین ودوست داشتنی ترین موجود عالمه واین حقیقتیه انکارناپذیر.وجودی است که همه ی اسرارعالم را یک جا به دوش می کشه . واین شاید بارسنگینی برای آسمان باتمام عظمتش باشه

تطبیق وتطابق این دو به یقین انسان رابرترمی کند پس .............................

(بقیه اش رودیگه خودت باید حدس بزنی )

شاید حالا کمی بیشترمنظورم رو متوجه شده باشیدکه چرا می گم خدا بعضی خصوصیات آفریده هاش رومثل هم خلق کرده !

آخه ما آدما هم که به نظرم زیبا ترین تابلوی نقاش نقش آفرین هستیم وقتی یه      خورده  ازخودمون وارزش هامون غافل می شیم وهمه چیزروفراموش می کنیم درست می شیم عین آسمون .

"خدایا به ستارگان آموختی درخشیدن را،به پرندگان آموختی پریدن را،به من نیزبیاموزایستادن ورهایی ، پروازتا روشنایی."