واه واه واه واه !خدانصیبه گرگ بیابون نکنه !!!!

شده مایه دردرسرجوونا .آدم روپیرمی کنه .دیگه براطرف جونی نمی ذاره تابتونه یه کمی به اسبابش (اعصابش)مسلط باشه.

آره بابا درست حدس زدید.همون آقاگرگه رومی گم ،کنکورکارشناسی ارشد!!!!

ماکه جزو این بچه تنبلا هستیم مجبوریم یه ماه مونده به کنکور باسرعت 180توجاده علم وتستاوری بچه کنکوری ها حرکت کنیم تابلکه بتونیم خودمونو برسونیم به اونایی که یه ساله مثل لاک پشت ،یواش یواش ،باخیال راحت ودلی به وسعت اقیانوس طوفان(همون آروم)حرکت کردن.

والاما روزای آخر ،سرعتمون اینقدر رفته بودبالا که وسطای جاده چپ شدیم ،گردش به راست رو به چپ پیچیدیم ،ازچراغ قرمزردشدیم جاده پیچید ولی ما نپیچیدیم وکوبیده شدیم سینه ی دیفال .وهزاربلای دیگه تا بالاخره 3ساعت مونده به کنکور ازعوارضی گذشتیم البته باکلی جریمه واخطار

اما چشمتون روزبدنبینه که عجب استقبالی ازمون شد.سرجلسه پنچرشده بودیم طوری که هرچی روصندلی نگهمون می داشتن ازیه طرف دیگه ولو میشدیم.

خداییش من که دلم می خواست نیم ساعت مونده به کنکور،به جای صندلی توی سالن امتحان ،یه رختخواب با یه لحاف کلفت بود تا یه کم بی خوابی هامون رو جبران می کردیم. ازبس که شبا توی این جاده ی تاریک وهولناک رونده بودیم .ازشانس بد 4تاچرخم طوری پنچرشده بود که اصلا نمی تونستم  روصندلی پارک کنم چه برسه به اینکه بخوابم .

هرچی این شکلاتا وکاکائوا روبه زور توحلقمون فرو می کردیم ،مگه خوب می شدیم .خلاصه با هزار تانذرونیازرسیدیم به ساعت مقرروامتحان شروع شد.

چشمتون روزبدنبینه ،انگار مغزمون رو اشتباهی به جای بدنه برده بودن کارواش هرچی سوالا رو می خوندیم نمی فهمیدیم ازکجا اومده ،به زور یه چندتایی جواب دادیم ،دیدیم نه ،مثل اینکه این حاله خوب نمی شه ،خلاصه زدیم به دنده ی بی عاری وهرچی کج شدیم تا تودره سقوط کنیم به زور خودمون رو نگه داشتیم تا این جخت بلا تموم شد.

وای وای وای وای عجب بلاییه این کنکور کارشناسی ارشد،پدرمون رو درآورد آخرش هم که معلوم نیست چی بشه .بارتبه ده رقمی کارناممون روبدن یااصلا بهمون کارنامه ندن ازبس که وضعمون خراب بوده .هزار ماشاا…عجب بچه درررررررررررررررررررس خونی .

تاببینیم خداچی می خواد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!